خوزستان؛ مهد تمدن و طبیعت، مقصدی بی‌نظیر برای گردشگران
استان خوزستان با دارا بودن جاذبه‌های طبیعی، تاریخی و فرهنگی متنوع، یکی از غنی‌ترین مناطق گردشگری ایران به شمار می‌رود؛ از کوهستان‌های سربه‌فلک‌کشیده زاگرس گرفته تا تالاب‌های وسیع و آثار تاریخی ثبت‌شده در فهرست میراث جهانی یونسکو مانند چغازنبیل و محوطه باستانی شوش، این استان را به مقصدی منحصربه‌فرد برای گردشگران داخلی و خارجی تبدیل کرده است.
اقلیم متنوع خوزستان؛ سفری از برف تا نخلستان
استان خوزستان در جنوب‌غرب ایران قرار دارد و به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی خود، اقلیمی متنوع را دربرمی‌گیرد. این تنوع آب‌وهوایی، مناظری تماشایی و تجربه‌هایی منحصربه‌فرد را برای هر گردشگر به ارمغان می‌آورد.
از قله‌های برف‌گیر زاگرس در شمال و شرق استان تا جلگه‌های گرم و وسیع در جنوب، همگی در یک محدوده جغرافیایی قرار دارند و همین موضوع باعث شده است که مسافران در کوتاه‌ترین زمان، تغییرات شگرفی را در چشم‌اندازهای طبیعی تجربه کنند.
گنجینه‌ای از طبیعت و تاریخ در قلب ایران
رودخانه‌های دائمی و دریاچه‌های پشت سد، چشمه‌های آب‌گرم، آبشارهای خروشان، تالاب‌های ارزشمند بین‌المللی، جنگل‌های متراکم و بیشه‌زارها، کوه‌ها و تپه‌های چشم‌نواز، تنها بخشی از جاذبه‌های طبیعی این استان هستند که خوزستان را به بهشتی برای طبیعت‌گردان تبدیل کرده است.
از سوی دیگر، این استان به‌عنوان گهواره تمدن‌های کهن، آثار تاریخی بی‌نظیری را در خود جای داده است. وجود میراث جهانی چون چغازنبیل، شوش و سازه‌های آبی شوشتر، تمدن‌های چندین هزار ساله، بناهای تاریخی از دوره‌های ایلامی، هخامنشی، اشکانی، ساسانی و اسلامی، اقوام مختلف با فرهنگ و سنت‌های غنی، صنایع دستی متنوع و بقاع متبرکه و یادمان‌های دفاع مقدس، این استان را به مقصدی ویژه برای علاقه‌مندان تاریخ، فرهنگ و هنر تبدیل کرده است.
خوزستان؛ مقصدی برای تمامی سلیقه‌ها
با وجود این همه تنوع طبیعی و فرهنگی، خوزستان مقصدی مناسب برای علاقه‌مندان به طبیعت‌گردی، تاریخ‌دوستان، پژوهشگران، گردشگران مذهبی و ماجراجویان است؛ بازدید از یادمان‌های دوران دفاع مقدس در شلمچه، اروندکنار و فکه گرفته تا لذت بردن از طبیعت تشکوه (کوه آتشین رامهرمز) و چشمه‌های قیر ماماتین، همه و همه خاطراتی ماندگار را برای گردشگران رقم می‌زنند.
با این تفاسیر، خوزستان با تمام زیبایی‌های طبیعی و تاریخی خود، یکی از ارزشمندترین مقاصد گردشگری ایران است که سفر به آن، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی را به همراه دارد.
خوزستان؛ گنجینه‌ای از تمدن‌های کهن
چغازنبیل، ایذه، بهبهان، هخامنشیان در شوش، اشکانیان در مسجدسلیمان، ساسانیان در شوشتر، دزفول، بهبهان و رامهرمز و در نهایت تمدن اسلامی که در سراسر این استان گسترده شده است، همگی گواهی بر تاریخ کهن و پربار این سرزمین هستند؛ این مجموعه عظیم از تمدن‌های گوناگون، بخشی از میراث گران‌بهای فرهنگی ایران را تشکیل می‌دهد.
محوطه باستانی شوش، زیگورات چغازنبیل، سازه‌های آبی تاریخی شوشتر، کاروانسرای افضل و بخشی از راه‌آهن جنوب از جمله آثار ثبت‌شده جهانی در استان خوزستان هستند؛ این میراث ارزشمند، نه‌تنها مورد توجه گردشگران داخلی قرار دارد، بلکه سالانه گردشگران خارجی بسیاری را نیز به این استان جذب می‌کند و خوزستان را به یکی از مهم‌ترین مقاصد گردشگری تاریخی کشور تبدیل کرده است.
محوطه باستانی شوش
شوش از مهم‌ترین و باشکوه‌ترین شهرهای باستانی ایران و جهان در ۱۱۵ کیلومتری شمال غربی اهواز قرار دارد.
پرونده میراث فرهنگی شوش شامل کاخ شائور، آپادانا، دروازه شرقی، هدیش، شهر پانزدهم، روستای هخامنشی، مسجد جامع شوش و مجموعه بناهای دوره اسلامی، تپه‌های آکروپول و قلعه فرانسوی‌ها است.
باستان‌شناسان فرانسوی که در دوره قاجار نخستین کاوش‌ها را در این منطقه انجام دادند، بر اساس برآورد اولیه، ۴۰۰ هکتار از این محوطه را به‌عنوان عرصه باستانی شوش تعیین کردند، اما در بررسی‌های باستان‌شناسی که از سوی کارشناسان میراث فرهنگی انجام شد، محوطه باستانی شوش به‌اضافه حریم آن تا ۸۰۰ هکتار افزایش یافت.
«محوطه باستانی شوش» و «معبد چغازنبیل» ۲ اثر شاخص میراث فرهنگی کشورمان، در شهرستان شوش قرار دارند که هر ۲ در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌اند. وجود آثار باستانی پیش از میلاد و نیز آثاری از چندین تمدن مهم از جمله هخامنشی، ساسانی، اشکانی و اسلامی در شوش، این شهرستان را به یک هدف مهم برای گردشگران داخلی و خارجی تبدیل کرده است.
سازه‌های آبی تاریخی شوشتر؛ شاهکار مهندسی ایران باستان
سازه های آبی شوشتر مجموعه ای به هم پیوسته از پل ها، بندها، آسیاب ها، آبشارها، کانال ها و تونل های عظیم هدایت آب هستند که در ارتباط با یکدیگر کار می کنند و در دوران هخامنشیان تا ساسانیان برای بهره‌گیری بیشتر از آب ساخته شده و به ثبت جهانی رسیده است.
این مجموعه بی‌نظیر که در سفرنامه ژان دیولافوآ، باستان‌شناس فرانسوی، به‌عنوان «بزرگ‌ترین مجموعه صنعتی پیش از انقلاب صنعتی» معرفی شده است، شامل بند میزان، پل بند شادروان، آسیاب‌های آبی، کانال گرگر و تونل‌های سه‌گانه آب‌رسانی است. آثار تاریخی این مجموعه در سال ۲۰۰۹ میلادی (۱۳۸۸ خورشیدی) با شماره ۱۳۱۵ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
آثار باستانی این سازه‌های آبی با عنوان «نظام آبی تاریخی شوشتر» به صورت یک جا به عنوان دهمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره ۱۳۱۵ به ثبت رسید.
اشکفت سلمان؛ نیایشگاه باستانی ایذه
اشکفت سلمان که در سه کیلومتری جنوب غربی شهر ایذه واقع شده، یکی از مهم‌ترین محوطه‌های باستانی خوزستان است. این مکان که نیایشگاه «تاریشا»، یکی از خدایان ایلامی، بوده است، چهار نقش برجسته متعلق به دوران ایلامیان را در خود جای داده که یکی از آن‌ها بزرگ‌ترین سنگ‌نوشته میخی ایلام نو محسوب می‌شود.
اشکفت سلمان، علاوه بر ارزش تاریخی، از نظر طبیعی نیز جاذبه‌ای منحصربه‌فرد است؛ زیرا درون یک صخره طبیعی کوه قرار دارد و دارای چشمه‌ای زلال و گوارا است که از دل کوه می‌جوشد. در دوره اتابکان، بقایایی از یک ساختمان در این مکان ساخته شده که نشان از استفاده مجدد از این نیایشگاه در دوران اسلامی دارد.
میراث فرهنگی و تاریخی خوزستان، گنجینه‌ای از تمدن‌های کهن ایران و جهان است که علاوه بر ارزش‌های تاریخی، معماری و فرهنگی، نقشی مهم در جذب گردشگران داخلی و خارجی ایفا می‌کند. وجود آثار متعددی از دوران ایلامی، هخامنشی، اشکانی، ساسانی و اسلامی، استان خوزستان را به یکی از مهم‌ترین مناطق گردشگری کشور تبدیل کرده است.
زیگورات چغازنبیل؛ نیایشگاهی از دل تاریخ
چغازنبیل یکی از مهم‌ترین آثار باستانی ایران است که در استان خوزستان و در نزدیکی شوش واقع شده است؛ این مجموعه تاریخی متعلق به دوره عیلامی‌ها است و به عنوان یکی از بزرگ‌ترین زیگورات‌های دنیای باستان شناخته می‌شود.
ساخت این بنا در حدود ۱۲۵۰ سال پیش از میلاد توسط «king Untash-Napirisha» برای پرستش ایزد «اینشوشیناک» آغاز شد. این بنای عظیم به عنوان معبدی برای خدایان و مرکز مذهبی آن دوران استفاده می‌شد و بخشی از شهر عیلامی شوش به شمار می‌آید.
چغازنبیل در دوران مختلف تاریخ، آسیب‌هایی دیده است، اما هنوز هم از آن به عنوان یکی از شاهکارهای معماری دوران عیلامی یاد می‌شود. زیگورات چغازنبیل دارای پنج طبقه است که هر کدام از آن‌ها به شکل هرم استوار ساخته شده‌اند و از نظر معماری و مهندسی در زمان خود بسیار پیشرفته بوده‌اند؛ در حال حاضر، چغازنبیل به عنوان یک سایت میراث جهانی یونسکو ثبت شده است و یکی از جاذبه‌های گردشگری و تاریخی مهم ایران به شمار می‌رود.
در حین کاوش‌های باستان‌شناسی در چغازنبیل، آثار و اشیاء ارزشمندی کشف شده‌اند که به درک بهتر فرهنگ و تمدن عیلامی‌ها کمک کرده‌اند؛از جمله این آثار می‌توان به الواح گلی و نوشته‌های عیلامی اشاره کرد که اطلاعات زیادی درباره آیین‌ها، حکمرانی و زندگی روزمره مردم آن دوران ارائه می‌دهند.
همچنین، تعدادی از مجسمه‌ها، ظروف سفالی، ابزارهای فلزی و جواهرات نیز از دل این سایت به دست آمده‌اند؛ این یافته‌ها نه تنها اهمیت مذهبی و فرهنگی چغازنبیل را نمایان می‌سازند، بلکه تأثیرات تجاری و ارتباطات بین عیلام و سایر تمدن‌های معاصر آن دوره را نیز نشان می‌دهند. این آثار در موزه‌های مختلف جهان به نمایش گذاشته شده‌اند و به عنوان گنجینه‌های بی‌قیمت تاریخ باستان شناخته می‌شوند.
کاروانسرای افضل؛ یادگاری از دوران قاجار
کاروانسرای افضل شوشتر یکی از بناهای تاریخی مهم در شهر شوشتر استان خوزستان است که به دوره قاجار باز می‌گردد؛ این کاروانسرا در قلب شهر و در نزدیکی بازار شوشتر واقع شده و به دلیل موقعیت جغرافیایی‌اش، مکانی مناسب برای استراحت کاروان‌ها و تجار در مسیرهای تجاری ایران قدیم به شمار می‌رفته است.
کاروانسرای افضل به‌طور خاص به دلیل معماری زیبا و مصالح سنتی که در آن به کار رفته، مورد توجه قرار دارد؛ این بنا از ویژگی‌های معماری ایرانی نظیر گنبدهای بلند، ایوان‌های وسیع و اتاق‌های مسقف برخوردار است که هرکدام به نوعی برای آسایش مسافران طراحی شده‌اند.
در طول تاریخ، کاروانسرای افضل شاهد تغییرات و مرمت‌های مختلفی بوده و امروزه تبدیل به یکی از جاذبه‌های گردشگری و تاریخی شوشتر شده است؛ این بنا نه تنها به عنوان یک مرکز اقامتی در زمان خود اهمیت داشته، بلکه به دلیل موقعیت استراتژیکش، محل تبادل فرهنگی و تجاری میان مختلف گروه‌ها و فرهنگ‌ها بوده است.
در حال حاضر، این کاروانسرا به عنوان یک میراث تاریخی از دوران قاجار، بخش مهمی از هویت تاریخی و فرهنگی شوشتر را نمایان می‌سازد.
نقوش برجسته کولفرح؛ رازهای حجاری‌شده ایلامیان
کولفرح یکی از مهم‌ترین محوطه‌های باستانی دوران عیلامی در استان خوزستان است که در نزدیکی ایذه واقع شده است؛ این محوطه شامل مجموعه‌ای از نقش‌برجسته‌های سنگی است که قدمت آن‌ها به حدود سه هزار سال پیش بازمی‌گردد.
این نقوش صحنه‌هایی از مراسم مذهبی، پادشاهان، ایزدان و آیین‌های قربانی را به تصویر می‌کشند و نشان‌دهنده اهمیت آیینی و مذهبی این مکان در دوران عیلامیان هستند. کولفرح در واقع یک نیایشگاه کوهستانی بوده که مردم آن دوران برای انجام مراسم دینی و نیایش به خدایان خود به آنجا می‌آمدند.
نقش‌برجسته‌های کولفرح از نظر هنری و تاریخی بسیار ارزشمندند، زیرا شیوه حکاکی، نحوه نمایش شخصیت‌ها و نمادهای آیینی اطلاعات مهمی درباره اعتقادات و زندگی اجتماعی عیلامیان ارائه می‌دهند؛ متأسفانه، این محوطه در سال‌های اخیر با آسیب‌هایی مواجه شده و برخی از نقوش آن دچار فرسایش یا تخریب شده‌اند.
با این حال، کولفرح همچنان یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های باستانی ایران محسوب می‌شود که گواهی بر شکوه تمدن عیلامی و هنر سنگ‌نگاری آن دوران است.
باغ تاریخی صمیمی در رامهرمز؛ جلوه‌ای از معماری ایرانی
عمارت صمیمی (باغ صمیمی) یا باغ امیر سپهدار از جمله مکان های دیدنی رامهرمز است، این عمارت از سه بخش تشکیل شده است که ساختمان ضلع شمالی متعلق به دوره صفویه، کوشک میانی متعلق به دوره قاجاریه و ضلع جنوبی آن متعلق به دوره پهلوی دوم است. آثار کشف‌شده از این شهر، پیشینه آن را به هزاره دوم پیش از میلاد مرتبط می‌سازد.
این بنا دارای یک باغ اصیل ایرانی است که ۲۰۰سال قدمت دارد و در سطح ۱۶ هزار متر مربع که در سال ۱۳۷۸در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این باغ تنها باغ سنتی در خوزستان است که به ثبت رسیده است.
درختان پرتقال، نارنج، لیمو شیرین، لیمو ترش، انار، توت (فرنگی و وحشی)، کاج، زیتون، انجیر، بید، ون، کنار، نخل خرما و انواع مختلف گل‌ها، زیبایی و طراوات خاصی به این باغ بخشیده است که دیدنش خالی از لطف نیست.
استان خوزستان با پیشینه‌ای غنی از تمدن‌های کهن، میزبان آثار ارزشمند تاریخی و جاذبه‌های طبیعی بی‌نظیری است. از نقوش برجسته ایلامی گرفته تا آثار به‌جامانده از دوران هخامنشی و ساسانی، این منطقه گنجینه‌ای از فرهنگ و تمدن ایران‌زمین محسوب می‌شود. در ادامه، نگاهی دقیق‌تر به برخی از این آثار و جاذبه‌های گردشگری خواهیم داشت.
شهر باستانی ارجان؛ گنجینه‌ای از دوران هخامنشی
شهر قدیمی ارجان، واقع در نزدیکی بهبهان، به واسطه اشیای ارزشمندی که از آن به دست آمده، اهمیت زیادی در مطالعات تاریخی دارد. آثار کشف‌شده از این شهر، پیشینه آن را به هزاره دوم پیش از میلاد مرتبط می‌سازد.
یکی از مهم‌ترین کشفیات این شهر جام ارجان است که نقوش حک‌شده بر آن نشان‌دهنده جایگاه این منطقه در مناسبات سیاسی و فرهنگی ایران باستان است. در دوره هخامنشی، ارجان به دلیل قرار گرفتن در مسیر راه شاهی – که شوش را به پاسارگاد متصل می‌کرد – از رونق ویژه‌ای برخوردار بود.
قلعه دا و دختر؛ دژی مستحکم از دوران ساسانیان
قلعه دا و دختر یکی از بناهای تاریخی و اسرارآمیز در استان خوزستان، نزدیکی شهر ایذه است که قدمت آن به دوران عیلامیان یا اوایل دوران اسلامی نسبت داده می‌شود.
این قلعه بر فراز کوهی بلند ساخته شده و به دلیل موقعیت استراتژیک خود، کاربری نظامی و دفاعی داشته است. نام “دا و دختر” در فرهنگ عامه به افسانه‌هایی درباره مادر و دختری که به این قلعه پناه آورده‌اند، اشاره دارد، اما ریشه دقیق تاریخی این نام مشخص نیست.
ساختار قلعه از سنگ و ملات ساخته شده و بقایای برج‌ها، دیوارهای مستحکم و بخش‌هایی از تأسیسات داخلی آن هنوز قابل مشاهده است؛ از آنجا که این قلعه در منطقه‌ای صعب‌العبور قرار دارد، احتمالاً به‌عنوان پناهگاه یا دژ دفاعی در برابر حملات دشمنان مورد استفاده بوده است. امروزه، قلعه دا و دختر به‌عنوان یکی از جاذبه‌های تاریخی و گردشگری خوزستان شناخته می‌شود و توجه محققان و علاقه‌مندان به تاریخ و معماری ایران باستان را به خود جلب کرده است.
تشکوه؛ آتشی که خاموش نمی‌شود
تشکوه یکی از جاذبه‌های طبیعی و منحصر به فرد در نزدیکی شهرستان رامهرمز در استان خوزستان است. این کوه به دلیل وجود گازهای طبیعی که از شکاف‌های آن خارج می‌شوند و به‌طور مداوم می‌سوزند، به کوه آتشین نیز شهرت دارد. شعله‌های آتش که از سطح زمین زبانه می‌کشند، منظره‌ای شگفت‌انگیز ایجاد کرده‌اند و باعث شده‌اند این منطقه در میان گردشگران و طبیعت‌دوستان محبوب باشد.
تشکوه از نظر علمی پدیده‌ای زمین‌شناسی است که به دلیل خروج گازهای هیدروکربنی از لایه‌های زیرزمینی و ترکیب آن‌ها با اکسیژن هوا، شعله‌های آتش را ایجاد می‌کند. این آتش‌ها حتی در باد و باران نیز خاموش نمی‌شوند و همین ویژگی، آن را به یک مکان خاص و رازآلود تبدیل کرده است. این کوه نه‌تنها از نظر طبیعی جالب توجه است، بلکه در گذشته‌های دور برای ساکنان منطقه جنبه‌ای مقدس یا نمادین داشته است. امروزه تشکوه یکی از مقاصد گردشگری متفاوت در جنوب ایران محسوب می‌شود که تجربه‌ای منحصربه‌فرد از دیدن آتش طبیعی در دل کوه را به بازدیدکنندگان ارائه می‌دهد.
چشمه‌های قیر ماماتین؛ گنجینه‌ای از دل زمین
چشمه قیر ماماتین یکی از پدیده‌های طبیعی شگفت‌انگیز در شهرستان رامهرمز استان خوزستان است. این چشمه به‌جای آب، قیر طبیعی از دل زمین بیرون می‌دهد و به همین دلیل به این نام شناخته می‌شود. قیر سیاه و غلیظ از شکاف‌های زمین بیرون می‌آید و به‌مرور در اطراف چشمه پخش می‌شود. این پدیده به دلیل وجود ذخایر نفت و گاز در اعماق زمین رخ می‌دهد و نشان‌دهنده غنای منابع طبیعی این منطقه است.
چشمه قیر ماماتین از گذشته‌های دور مورد توجه مردم محلی بوده و از قیر آن برای عایق‌بندی قایق‌ها، ساختمان‌ها و حتی درمان برخی بیماری‌های پوستی استفاده می‌شده است. همچنین، برخی از پژوهشگران معتقدند که این چشمه‌ها در دوران باستان برای ساخت‌وساز و آب‌بندی سازه‌های مهم مانند زیگورات‌ها مورد استفاده قرار گرفته‌اند. امروزه این چشمه به‌عنوان یکی از جاذبه‌های طبیعی منحصربه‌فرد خوزستان شناخته می‌شود و گردشگران زیادی برای مشاهده این پدیده نادر به آنجا سفر می‌کنند.
مسجد رانگونی‌های آبادان؛ تجلی معماری جنوب شرق آسیا
مسجد رانگونی‌ها، یکی از زیباترین مساجد جنوب ایران، در جنوب‌غربی پالایشگاه آبادان و در کنار اروندرود قرار دارد.
این مسجد در اوایل قرن بیستم، توسط کارگران مهاجر پاکستانی و اهالی رانگون (میانمار امروزی) ساخته شد و معماری آن متأثر از سبک معماری جنوب شرق آسیا است.
مسجد رانگونی‌ها دارای ۲ گلدسته بزرگ، ۲ گلدسته کوچک، شبستان، محراب، مؤذنه و حیاط اصلی است و از نظر تزئینات داخلی نیز از نقوش هندسی و رنگ‌های زنده بهره می‌برد.
یادمان‌های دفاع مقدس؛ روایت مقاومت و ایثار
یادمان‌های دفاع مقدس مکان‌هایی هستند که برای گرامیداشت رشادت‌ها و جان‌فشانی‌های رزمندگان در دوران جنگ تحمیلی ایران و عراق ساخته شده‌اند.
این یادمان‌ها معمولاً در مناطقی قرار دارند که در جریان جنگ، صحنه نبردهای مهمی بوده‌اند و نقش مهمی در حفظ تمامیت ارضی ایران ایفا کرده‌اند؛ برخی از مهم‌ترین یادمان‌ها شامل یادمان طلائیه، شلمچه، دهلاویه، هویزه و فکه هستند که هرکدام داستانی از مقاومت و ایثار را در خود جای داده‌اند.
این مکان‌ها نه‌تنها از نظر تاریخی اهمیت دارند، بلکه به‌عنوان محل زیارت و تجدید میثاق مردم با آرمان‌های شهدا مورد توجه قرار می‌گیرند.
یادمان‌های دفاع مقدس علاوه بر ارزش‌های معنوی، به مراکزی برای آموزش تاریخ جنگ به نسل‌های جدید تبدیل شده‌اند؛ در این مکان‌ها نمایشگاه‌هایی از اسناد، تجهیزات جنگی، عکس‌های رزمندگان و روایت‌های شفاهی از شاهدان عینی جنگ ارائه می‌شود؛ همچنین، برنامه‌های فرهنگی و کاروان‌های راهیان نور هر ساله هزاران نفر را برای بازدید از این مناطق جذب می‌کنند.
این یادمان‌ها نه‌تنها به حفظ خاطرات جنگ کمک می‌کنند، بلکه به عنوان نمادهای مقاومت، وحدت ملی و فداکاری مردم ایران در برابر تجاوز دشمن شناخته می‌شوند.
شهرهای آبادان و خرمشهر
این مناطق هر ساله میزبان هزاران زائر و گردشگری هستند که برای آشنایی با تاریخ مقاومت مردم خوزستان به این سرزمین سفر می‌کنند.
استان خوزستان با دارا بودن آثار ارزشمند تاریخی و جاذبه‌های طبیعی منحصربه‌فرد، یکی از مهم‌ترین مقاصد گردشگری ایران به شمار می‌رود. از نقوش برجسته ایلامی در کولفرح گرفته تا چشمه‌های قیر ماماتین و مسجد رانگونی‌ها، این استان ترکیبی از تاریخ، طبیعت و فرهنگ را به نمایش می‌گذارد.
حفظ و معرفی این میراث ارزشمند، علاوه بر کمک به توسعه گردشگری، نقش مهمی در شناساندن هویت فرهنگی ایران به جهان دارد.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید