تداوم محدودیتهای برق خسارت فولاد خوزستان را به یک میلیارد دلار می‌رساند
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی بهار اهواز به نقل از روابط عمومی شرکت فولاد خوزستان ، صنعت برق یکی از زیرساخت‌های اصلی صنعت به شمار می‌آید و به عبارتی در زمان احداث کارخانجات و تامین انرژی، دیماند برق از مهم‌ترین عواملی است که محاسبه می‌شود.
صنعت فولاد از جمله صنایعی است که پایداری برق در چرخه فعالیت آن و تداوم فرایند تولید نقش بسزایی دارد اما در چند سال اخیر محدودیتهای برقی باعث شده، بخشی از برنامه‌ریزی تولید این شرکت از دست رفته و به دنبال آن درآمد و سود فولادی‌ها نیز کاهش پیدا کرده است.
اصلی‌ترین دلیل ناترازی انرژی، رشد تقاضا و مصرف انرژی نسبت به عرضه و تولید است.
شرکت فولاد خوزستان به تازگی گزارشی منتشر کرده که در آن از ضرر مالی ۸۶۹ میلیون دلاری ناشی از محدودیتهای برق در سه سال گذشته ( ۱۴۰۰ الی ۱۴۰۲)، خبر داده است.
این مقدار به واسطه‌ی از دست رفتن یک میلیون و پانصد و پنجاه هزار تُن شمش فولادی است و اگر محدودیتهای انرژی امسال هم ادامه داشته باشد، خسارت فولاد خوزستان به یک میلیارد دلار و بیشتر نیز می‌رسد در حالی که بزرگترین عرضه‌کننده شمش فولادی کشور، با ۱۷ هزار نیروی انسانی مستقیم و حدود ۵۰ هزار نیروی انسانی غیر‌مستقیم نقش ارزنده‌ای در اقتصاد کشور و استان ایفا می‌کند.
همچنین از طرفی ادامه‌ی چنین شرایطی که به کاهش تولید فولاد منجر می‌شود، تاثیر منفی بر بازار فولاد، آهن و صنایعی مانند خودروسازی، ساختمان و دیگر صنایعی که به تولید فولاد وابسته‌اند می‌گذرد در حالی که بازار صادراتی فولاد ایران که در چند سال اخیر توانسته جایگزین مناسبی برای درآمدهای ارزی نفت باشد، با تهدید جدی روبرو می‌شود.
اگر بخواهیم مصرف برق کشور را تقسیم کنیم، سهم فولاد تنها پنج درصد برق صنعت را به خود اختصاص داده اما بیشترین محدودیتهای برقی نیز متوجه این صنعت شده ولی بیشترین سهم مصرف برق کشور مربوط به بخش خانگی با ۳۲ درصد است.
پس از مصرف خانگی صنعت، کشاورزی، عمومی، تجاری، سایر مصارف و حمل و نقل در پله‌های بعدی مصرف قرار می‌گیرند.
مسیر رفع ناترازی انرژی برق از افزایش ظرفیت تولید و نیز مدیریت و بهینه‌سازی مصرف می‌گذرد؛ اصلاح الگوی مصرف در کنار بهینه‌سازی مصرف برق خانگی کمک شایانی به کاهش مصرف برق و در نتیجه کاهش محدودیتهای صنعت می‌کند.
در سال ۲۰۲۲ میزان شاخص شدت مصرف انرژی در ایران ۱.۸ برابر متوسط جهان و ۲.۸ برابر کشورهای توسعه‌‌‌‌‌یافته بوده که نشان از هدررفت انرژی و ظرفیت بالای بهینه‌سازی انرژی در کشور دارد.
اگر بخواهیم صنایع مختلف به ویژه فولاد که به دلیل تشدید محدودیتهای انرژی بخشی از تولید برنامه‌ریزی را از دست داده، بار دیگر با ظرفیت کامل به تولید و ثروت‌آفرینی برسند، می‌بایست در سیاست‌گذاری تجدیدنظر کنیم و برای جبران ناترازی ابتدا به تولید انرژی( احداث نیروگاه و استفاده از انرژی تجدیدپذیر) و در ادامه اصلاح الگوی مصرف بپردازیم چرا که اعمال محدودیتهای انرژی تنها به سان مُسکن عمل می‌کند و با توجه به رشد مصرف و افزایش میزان محدودیت‌ها، نه تنها ناترازی جبران نمی‌شود، بلکه تولید صنایع به مراتب نسبت به سال قبل با کاهش بیشتری مواجه می‌شود.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید